یعنی واقعاً فقط یه بار پیاده میشیم؟ من فکر میکنم مدام سوار و پیاده میشیم تو هر ایستگاه یه چیزایی رو ممکنه جا بذاریم یه چیزایی ممکنه از بوفه بخریم ... تازه بعضی وقتا برمیگردیم که چیزایی رو که گم کردیم پیدا کنیم
دوست دارم بدونم چرا می گویید اینطور نیست. خوب از توقف خوشحال نمیشویم اما حرکت هم رنج آور است. (رنج سفر) میشه فرض کنیم که سعی من برای مدل کردن سطح توقع آدم ها بوده. چه فاکتوری جا افتاده؟
۵ نظر:
یعنی واقعاً فقط یه بار پیاده میشیم؟ من فکر میکنم مدام سوار و پیاده میشیم تو هر ایستگاه یه چیزایی رو ممکنه جا بذاریم یه چیزایی ممکنه از بوفه بخریم ... تازه بعضی وقتا برمیگردیم که چیزایی رو که گم کردیم پیدا کنیم
خوب بقیش رو پیاده حرکت می کنیم. یک موقع که به خوشحالی رسیدیم اونجا اطراق می کنیم.
سلام، چطوری علی؟
به نظر من خوشحالی برای توقف خیلی کوچیکه
علیک سلام سهیل جان ما خیلی چاکریم خودت چطوری؟
به هر حال همه ما شكلي يا قرائتي از"جبر" را در زندگيمان ميپذيريم.اما به نظرم اين شكل اتوبوسي، خيلي سادهسازي شده و غير واقعي است.
دوست دارم بدونم چرا می گویید اینطور نیست. خوب از توقف خوشحال نمیشویم اما حرکت هم رنج آور است. (رنج سفر)
میشه فرض کنیم که سعی من برای مدل کردن سطح توقع آدم ها بوده. چه فاکتوری جا افتاده؟
ارسال یک نظر