فکر میکنم کم‌کم می‌توانم مکانیک کوانتمی را به زبان ساده بیان کنم بطوری که فردی با معلومات دبیرستان،بتواند آن را براحتی هضم کند. چند مفهوم معدود را ابداع و اضافه میکنم (با عذر خواهی از فیزیکدانان)، که جاهای خالی که گاف (حفره) برای ورود افراد به فهم این مبحث است را پر می‌کنند. توجه شود که بخشی از مساله، زبانی است، و خود فیزیک ها هم در هنگام شرکت در سمینار های فیزیکدان های شاخه های دیگر، دچار گیجی می‌شوند: با کلماتی که جایشان خالی است (ترانکیشن)، یا دو کلمه یک مفهوم (gauge گیج/گاج!)، یا یک مفهوم دوکلمه (دژنرسی یا تبهگنی!).
یکی از مفاهیم، ظرف و محتوا است: (مفهوم ظرف را من اختراع کردم):
تابع حالت مقل محتوا است، و اوپراتور ها (آبزروبل ها و همیلتونین) ظرف را تشکلی میدهند.
برای تشکیل ظرف، باید یک قطری سازی از اون اپراتور ها داشت. و برای زمان، باید معادله ی شرودینگر را به دیگ اضافه کرد.
سپس باید گذاشت که بپزد.
اما این، مختص دینامیک تحول ابراز شده به سبک(فرمولبندی) شرودینگر است. که یکی از سه-چهار فرمالیسم (نحوه رپرزنتیشن) است.
دو فرم معادله شرودینگر داریم. پارشال و توتال: t∂ و dt.
همچنین متوجه شدم که بردار کت (تابع حالت) تفاوت دارد با تابع موج:
⟨x| در برابر ψ(X,t) ی.
تفاوت «بردار حالت» با «تابع موج» چیست؟
در نمایش با کت، فرض دیگری هم نهفته هست: اندیس های سطر هایش، مکانی هستند.
به نوعی فضای اندیس می‌شود تعریف کنیم.
که البته خودش لیبل های فضای دیگری هستند.
برچسب در برابر اندیس.
فضای اندیس.
تشکیل پایه، قطری سازی، تبهگنی، ...
شعر بینام پل
۴ سال قبل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر