ما همه تکه های یک پنیر گنده هستیم.
آخه مغزهای ما به هم وصله. مثل آب های آزاد جهان.
بعضی ها تمایل دارند این پنیر بزرگ تکه تکه باشه، مثل خورده پنیرهایی که ته ظرف پنیر می ماند.
یکشنبه، مهر ۱۲، ۱۳۸۸
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
Blog: |
εψιλον |
Topics: |
personal, philosophy, general |
۴ نظر:
in man ro yade harfaye chand sal pish endakht. similar idea..
کدوم حرفه؟
پ.ن. این پست تکراریه. فقط یک جمله تکه اضافه شده
من دلم نمیخواد پنیر باشم اگرچه از ماست بهتره ولی ترجیح میدم شیر باشم به هر حال نمیدونم الان چی هستم - توضیح اینکه هیچ ربطی نداشت فقط محض شوخی بود
پس احتمالا علاقه به پنیر اینجانب یک امر انفرادی می باشد.
ارسال یک نظر