خوابیدن، مثل ماندن در یخچال است و بیدار ماندن، مثل دمای اتاق.
در آرامش یخچال، لجن های مرداب ته نشین و بستنیش سفت می شود. و دوباره قابل استفاده می شود.
زندگی: فقط مواظب باشی بستنی های بالا با اون پایینی ها قاطی نشود.
مکانیزم بیداری:
وقتی بیدار می مانیم، در بیخوابی دمای اتاق، این دو تا قاطی می شوند.
خوابیدن، موجب جدایی این دو از هم، و موجب پایداری سیستم می شود.
اصلا این مدل برای و دراثر بیخوابی نازل شده بود.
یک بستنی که میخواهد پایدار بماند، نصف اوقاتش را باید در بخچال به منجمد شدن بگذراند. تا دفعه بعدی که دوباره در سودمندیش بتواند آنتروپی ایجاد کند. البته تا هزار سال که نمی توان یک بستنی را از فریزر در آورد و بازهم توی یخچال برگردوند. این بود دیالکتیک حاکم بر مساله بی خوابی.
البته بستنیت روحی و جسمی قصه شون جداست.
شعر بینام پل
۳ سال قبل
۲ نظر:
salam soheil jan, khubi? adreseto naser be man dad. kheili delam barat tang shode bud. man mamulan pamo tu internet nemizaram, vali az in be ba'd bazi vaghta ye sari behet mizanam, mano yadete: Mehdi. hamsayeye kucheye paeni khunat ba ali.
bastani chize mohemi tu donya shode na?
ولی بستنی ها،بازی وقتا تو يخچالم آب ميشن،مثلاً اگه درجش کم باشه يا يه يخچال خراب،نه؟
پس ما هم فريزر سالم نياز داريم ،هم بستنی سالم و مرغوب،اگه هر کدوم خراب باشن،لجن سرشير و خامه
با هم قاطی ميشن،تازه ميشه به جای يخچال از وسايل ديگه استفاده کرد،مثلا اگه تو
يه روز برفی کوه رفته باشی،حتماً ميدونی که بستنی تو برفام آب نميشه،پس ميشه از برف هم استفاده کرد،
اينجوری هم تفريح کردی و به خودت رسيدی،در حالت غير خواب و هم بستنی رو سالم نگاه داشتی،اينم
نظريه،نه؟
يک پيشنهاد:يه برای نشون دادن بستنی به مخاطب بذارين هم خيلی خوبه.
ارسال یک نظر