پرت کردن حواس نگاه ها

فقط جهت ثبت. ترجمه اون (... جمله ای در یک بنر) جمله اینه: ما به هر نابلدی کار و مسوولیت میدیم، ولی خودش نباید قبول کنه. پس وقتی کاری خراب میشه، مسوولیتش با همون فردیه که که مسوولیت را قبول کرده. و نه مدیریت کلان تر. اینطور وانمود میکنند. همه در نهایت در راستای صنعت ادبی ی «کی بود کی بود من نبودم» و «من نبودم دستم بود، تقصیر آستینم بود» است. و جالب ترین بخش ماجرا، ملتی است که این رتوریک را باور میکنند. و جدی میگیرند. و همون گفتمان را ادامه میدهند. این رترویک ها، لازمند برای ادامه وضع موجود، و پرت کردن حواس نگاه های موشکافانه. عامل بقاشون این رتنریک هاست. برای همین بررگ در یک بنر بزرگ نصبش میکنند. و اگر یک تناقض کوچیکی هم توش به نظر میرسه، از نظرشون طوری نیست. چون هدف بزرگتری را برآورده میکند.